تولدت یادم هست.!

هر انسانی یک ستاره است که روزی در آسمان دنیا متولد میشود

اما هر چه گوهر وجودش خدایی تر شد درخشانتر می شود

ستاره ها همه می توانند بدرخشند و آسمان دنیا را رویایی کنند

اما درخشیدن چندان هم کار آسانی نیست برای ما آدمیان خاکی.

تیر ماه تو متولد شدی  و در این میلاد، دست های گرم تو بود که سرمای این روزها را به باد می داد

و بودنت به من دلگرمی میدهد

و قدم های محکم و نازدانه ات که تا هرکجای عالم هم قدم است با دلم.

 گرچه راه دور است اما آنان که در دل ها هستند را باکی از بُعد مسافت نیست .

کوتاه نوشتم که بگویم

حالا کلماتم بعد از عشق، برای تو هم زانو می زنند.

نوشتم که بدانی چقدر خدا را برای بودنت شاکرم و چقدر تر دوستت دارم.